Hoiiiii An!

Goooooooodmorning (Vietnam)!

Weer even een teken van leven uit Vietnam!

Uiteraard hebben wij de nachttrein overleefd, was weer een leuke belevenis. We kwamen aan op het station en er stond al een huge trein klaar vol met backpackers en vietnamezen. Dan denk je natuurlijk, daar moeten wij ook wezen! Nee dus... uiteraard hadden wij weer kaartjes gekregen van 1 of andere local snaai trein vol Vietnamezen. Zucht. Afijn onze bedjes waren natuurlijk weer in de enige coupe waar de lampenhet niet deden en probeer dat maar eens aan een Vietnamees conducteurtje uit te leggen. Die staan alleen maar te lachen en ja ja ja ja ja te schudden...mar snappen?! Blijkbaar toch wel want een half uur later moesten wij onze spullen pakken en werden we geparkeerd in een coupe MET lamp, fijn! WAT een luxe hoera!! Coupeetje bestond uit 4 bedjes, verder kwam er niemand meer bij. Dus tassen installeren, deur dicht en op slot en hopen dat het snel licht wordt ;-) hahaha. Verder geen toerist te bekennen. Naar de wc wilden we eigenlijk ook niet. Trein en wc en vietnam zal niet veel goeds betekenen. Na een onrustig nachtje (wakker, schudden, slapen, schrik, stop...) om 6 uur je bed uitgetetterd worden door Vietnamees muziek spectacel (minstens volume 10 en voor ons gevoel niet geheel zuiver gezongen, dus kattengejank) en toch ENORM naar de wc moeten he... hmZzz..:-S details bespaar ik, was een aparte ervaring ;-)

Eenmaal aangekomen in Hue, midden Vietnam, meteen besprongen door 10 loempia's die allemaal wel het beste en goedjkoopste hotel hadden met gratis bus er naar toe. Wij eigenwijs natuurlijk. Ik de slappe lach, de man werd geirriteerd, dus bleven ze allemaal om mij heen staan (en ik maar lachen) de aanhouden won dus wij lopend naar leuk hotelletje in het centrum. Daar fietsen gehuurd en al fietsend Hue verkennen. Is een leuk stadje met een citadel waar je diverse pagodes kunt bezoeken en even over een markt gelopen waar iedereen de meestonzinnige troep aan je probeerd te verkopen. Juist ja, tot ziens.

S'avonds aan de overkant van ons hotelletje een mini kroegje in gedoken waar we meteen werden gekoppeld door de eigenaresse aan 2 andere Nederlanders, een vader en zijn dochter. Er gezellig, biertjes, eten, kletsen en ervaringen uitwisselen. Kreeg al meteen te horen dat Hoi An (het plaatsje waar we nu zitten) erg leuk is. Zij had hier schoenen laten maken en een jas... oh god nee HELP! totaal HYSTERISCH mooi! Dat voorspelde al weinig goeds...:P Maar door hitte en weinig drinken had de vrouw redelijk hoofdpijn, dus vroeg naar bed!
De wekker gaat tenslotte bijna elke dag om 7 uur omdat we wel weer een bus/trein/mini bus of iets moeten halen!

Gister dus per bus opgehaald en vroeg vertrokken naar Hoi An. Een plaatje iets zuidelijker dan Hue (4 uur rijden). Eenmaal aangekomen in Hoi An zijn we (op aanraden van Ann de vrouw van mijn neef, hoera voor haar!) naar het mega geweldig fantastisch hotelletje Vinh Hung 2 ingedoken. Zeer mooie kamers, zwembadje, totaal top shit (voor weinag!)

Nou en toen begon de ellende...

alleen maar tailor shops, je kan hier ALLEs maar dan ook ALLES laten maken!! ALLES??!!?!??! AAAAAH alles wat je altijd al had willen hebben voor een fractie van de prijs al in NL uiteraard. Shit...
dus meegegaan met een Vietnameesje die ons al naar het hotel had gebracht, belandt in een Tailorshop lachen, gieren, brullen en uiteindelijk dus een pak voor de man laten maken, een winterjas voor mij en een zwarte pantalon en ook nog 2 paar laarzen (TE geweldig, zwart leer en met chineze satijn stof) en de man ook een paar boots van bruin leer. Klinkt sjiek. Nu hopen dat het wat wordt want vandaag is het klaar... en dan nog mee sjouwen HAHAHA, maarja dit is een kansje, willen we niet laten liggen en moet gewoon. Is gewoon een tweede levensbehoefte... Wellicht laat ik nog 2 broekies creeeren. Maargoed die laarzen zijn wel fijn denk ik zo. Die zitten in NL helemaal goed want ik heb nu een paar kuiten... fijn hoor die hitte...:-(

Na dit hele shop ritueel, gister lekker gegeten. Hoi Ann ligt aan de zee/uitmonding ervan dus overal leuke restaurantjes met gekleurde lampionettjes, zo gezellig! En niet zoveel brommertjes, scheelt ook een hoop kabaal!

We gaan zo achterop de brommer of fietsen huren en dan even chillen op het strand. Vanmiddag onze aankopen checken en hopen dat het er een beetje uit ziet!
Waarschijnlijk morgen avond door naar Saigon/Ho Chi Minh en dan kijken of we naar Cambodja kunnen!!!

Dus voor nu tot ziens! Strand roept ons :P!!

:D De man en vrouw